Από την Κόλαση στον Παράδεισο...

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ... 

«Δεν μπορείς να επιλέξεις τις κρίσεις που θα υποστείς, αλλά μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο με τον οποίο θα τις αντιμετωπίσεις»

Μια φορά, ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλό του:

-Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πολύ εύκολα, προβλήματα τα οποία είναι ιδιαίτερα περίπλοκα, ενώ άλλοι άνθρωποι με την παραμικρή δυσκολία πνίγονται σε μια κουταλιά νερό;

Έτσι, ο δάσκαλος τον κοίταξε χαμογελαστά και του είπε μια ιστορία…

« Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν πολύ φωτεινός και καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του, συμπεριφερόταν στους γύρω του με πολύ αγάπη. Όταν πέθανε λοιπόν όλος ο κόσμος έλεγε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πάει κάπου αλλού εκτός από τον παράδεισο. Ο ίδιος όμως δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα για το που θα πάει, αλλά επειδή όλοι έλεγαν ότι θα πήγαινε στον Παράδεισο, κατευθύνθηκε προς τα εκεί.

Εκείνη την εποχή όμως, έκαναν στον Παράδεισο μια μεγάλη ανακαίνιση, οπότε τα πράγματα δεν λειτουργούσαν σωστά. ΄΄Ένα από αυτά που δεν λειτουργούσε σωστά ήταν και η ρεσεψιόν. Η κοπέλα λοιπόν που είχε μείνει στην ρεσεψιόν τα είχε χαμένα, και έτσι έριξε μια βιαστική ματιά στις αιτήσεις και για κάποιον λόγο δεν βρήκε το όνομα του ανθρώπου αυτού. Γι αυτόν τον λόγο τον προέτρεψε να κατευθυνθεί προς την κόλαση.

Και στην κόλαση, ξέρετε πως είναι. Δεν έχει είσοδο, δεν έχει υποδοχή όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει, όλα χύμα με λίγα λόγια.

Ο άνθρωπος λοιπόν μπήκε ήρεμος στην κόλαση, βρήκε μια γωνιά και κάθισε.

Μερικές μέρες αργότερα, ο Διάολος πολύ θυμωμένος, έφτασε στην πύλη του Παραδείσου φωνάζοντας τον Άγιο Πέτρο να βγει έξω και οργισμένος του είπε:

– Είσαι ένα καθίκι. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έκανες ένα τέτοιο χτύπημα κάτω από την μέση. Αυτό που κάνεις είναι τρομοκρατία!

Χωρίς να καταλαβαίνει τον λόγο που ο Διάολος είχε θυμώσει τόσο πολύ, ο Άγιος Πέτρος έκπληκτος τον ρώτησε τι είχε συμβεί.

– Εσύ έστειλες αυτόν τον τύπο στην κόλαση και αυτός έχει δημιουργήσει μεγάλη φασαρία, μας έφερε πολλούς μπελάδες.

Όταν έφτασε εκεί, κάθισε και άκουγε τα παράπονα των ανθρώπων, τους κοίταζε στα μάτια και έπιανε κουβέντα μαζί τους. Και τώρα όλοι εκεί κάτω είναι χαμογελαστοί, φιλιούνται και αγκαλιάζονται μεταξύ τους. Η κόλαση έχει γίνει ανυπόφορη, έχει γίνει σαν παράδεισος. Για αυτό κάνε μου την χάρη:

-Πέτρο, σε παρακαλώ πάρε αυτόν τον άνθρωπο από εκεί και κράτησέ τον εδώ!»

Όταν ο δάσκαλος τελείωσε τη ιστορία κοίταξε τον μαθητή στα μάτια και του είπε:

-Ζήσε την ζωή σου έχοντας την καρδιά σου γεμάτη αγάπη, κι ακόμα και εάν κατά λάθος βρεθείς στην κόλαση, ο ίδιος ο διάολος θα σε γυρίσει πίσω στον παράδεισο.

Τα προβλήματα είναι μέρος της ζωής μας για αυτό δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας μετατρέπουν σε αγχωτικά, στρεσαρισμένα και αδύναμα άτομα.

Οι κρίσεις δίνουν και παίρνουν και τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να τις επιλέξουμε. Υπάρχουν κρίσεις που δεν εξαρτώνται από εμάς, μπορεί παραδείγματος χάριν να αρρωστήσει η μητέρα μας, να αλλάξει η οικονομική πολιτική της χώρας μας κ.ο.κ. Υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις κρίσεων που θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατά καιρούς.

Δεν μπορείς να επιλέξεις τις κρίσεις που θα υποστείς, αλλά μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο με τον οποίο θα τις αντιμετωπίσεις. Με αυτόν τον τρόπο, όταν θα φτάνεις στην λύση των προβλημάτων σου, θα αισθάνεσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου.

Τι είναι εγωισμός;

IΣΤΟΡΙΕΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ;

Υπήρχε πριν από αιώνες ένας σπουδαίος Υπουργός και Αξιωματούχος της Κίνας. Όμως, παρά την φήμη, τα πλούτη και την δύναμή του στην εξουσία, έτρεφε βαθύ σεβασμό στον πνευματικό του δάσκαλο, που επισκεπτότανε συχνά και στον οποίο πάντα συμπεριφερότανε με ευγένεια και ταπεινότητα.

Σε μια από τις επισκέψεις του, ρώτησε τον δάσκαλό του «σεβασμιότατε, τι είναι ο εγωισμός κατά την γνώμη σου;»

Αμέσως ο δάσκαλος κοκκίνισε από θυμό και είπε άγρια στον μαθητή του «τι ανόητη ερώτηση είναι αυτή;;!»

Ο Υπουργός αμέσως πετάχτηκε πάνω ξαφνιασμένος από την αντίδραση του δασκάλου του και φανερά εκνευρισμένος, έτοιμος να βάλει τις φωνές στον δάσκαλο.
Τότε ο δάσκαλος τον πρόλαβε χαμογελώντας ήρεμα και του είπε «ΑΥΤΟ, εξοχότατε, είναι εγωισμός».

Εσωτερική Γαλήνη

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ

-Δάσκαλε, πότε θα ηρεμήσω;

-Όταν θα μάθεις την αποδοχή. Αποδέχομαι, δεν σημαίνει ότι συμφωνώ. Σημαίνει ότι αναγνωρίζω τους ανθρώπους και τα γεγονότα γύρω μου όπως ακριβώς έχουν και κοιτάζω εγώ τι αποφάσεις θα πάρω απέναντί τους. Φέρνει μεγάλη ηρεμία η συνειδητοποίηση πως μπορώ να αποφασίζω για τη ζωή μου.

Όταν αποδεχτώ την προσωπικότητα των ανθρώπων που με ενοχλούν, καταλαβαίνω ότι δεν έχω εγώ την υποχρέωση να τους αλλάξω, και αποφασίζω αν θα πάψουν να με ενοχλούν, αν θα φύγω από το δρόμο τους ή αν θα τους διώξω από τον δικό μου.

Όταν αποδεχτώ τη ροή της ζωής, θα καταλάβω ότι η ζωή συμβαίνει ανεξάρτητα με το πόσο κλωτσάω εγώ, και αυτό θα μου επιτρέπει να ελίσσομαι καλύτερα και εξυπνότερα μέσα στα μονοπάτια της. Το εμπόδιο θα υπάρξει, ο χρόνος όμως που θα απασχολήσει το βλέμμα μου, είναι στην επιλογή μου.

Όταν αποδεχτώ τη δύναμη που έχει η σκέψη, θα καταλάβω ότι οι αρνητικές σκέψεις και οι αρνητικές εικόνες μου φέρνουν συναισθήματα που με κάνουν και δυσλειτουργώ, και ενώ βεβαίως και θα έρχονται τέτοιες σκέψεις και εικόνες μέσα στην ημέρα, όσο τις συνειδητοποιώ, τόσο πιο εύκολα μπορώ να τις μετατρέπω και να ηρεμώ.

Όταν αποδεχτώ τη δύναμη της αγάπης, θα καταλάβω ότι χάνεται η ζωή μου μέσα στους φόβους, το θυμό, το μίσος. Θετικό αποτέλεσμα αυτά τα συναισθήματα, ποτέ δεν έφεραν. Δεν έχω χρόνο λοιπόν για να μισώ, παρά μόνο για να αγαπάω. Επιλογή μου είναι, και ηρεμία μου φέρνει.

πηγη: AWAKEN.GR

Ο Βούδας και οι σπόροι του σιναπιού

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ:

Ο ΒΟΥΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΟΥ

Κάποτε είχε βρεθεί ο Βούδας σε ένα χωριό. Στο ίδιο μέρος, το μοναχοπαίδι μιας πλούσιας γυναίκας, της Κίσα Γκαουτάμι, είχε πεθάνει εκείνες τις μέρες.

Η άτυχη μητέρα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι ρωτώντας τους συγχωριανούς της με ποιον τρόπο θα μπορούσε να φέρει το παιδί της πίσω στη ζωή. Κάποιος την προέτρεψε να βρει τον Βούδα, ο οποίος ήταν ο μόνος που ίσως είχε το φάρμακο που θα μπορούσε να τη βοηθήσει. Η γυναίκα έτρεξε, με το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της και όταν τον βρήκε, τον ρώτησε:

– Δάσκαλε, πέθανε ο γιος μου ο μονάκριβος. Έχεις κάποιο φάρμακο το οποίο θα μπορούσε να τον φέρει πίσω στη ζωή;
– Ναι, έχω, αποκρίθηκε ο Βούδας.

Κατά το έθιμο της εποχής ο ασθενής έπρεπε να παράσχει τα βότανα για την κατασκευή του φαρμάκου, οπότε η γυναίκα ρώτησε το Βούδα τι θα χρειαζόταν να του φέρει για να το παρασκευάσει.
– Θα χρειαστώ μόνο κάποιους σπόρους από σινάπι, της απάντησε.

Η γυναίκα ήθελε απελπισμένα να πιστέψει ότι το φάρμακο θα δούλευε αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιάστηκε από την απλότητα των πρώτων υλών του. Υποσχέθηκε να του φέρει τους σπόρους αμέσως.

– Με έναν όρο, κόρη μου. Οι σπόροι θα πρέπει να προέρχονται από ένα σπίτι όπου κανένα παιδί, κανένας γονιός, κανένας σύζυγος και κανένας σκλάβος δεν έχει πεθάνει, είπε ο δάσκαλος.

Η Κίσα έγνεψε καταφατικά και έφυγε γεμάτη ελπίδα για να τους βρει. Με το παιδί στην αγκαλιά της άρχισε να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι ζητώντας τους σπόρους σιναπιού.
– Ορίστε, οι σπόροι καλή μου γυναίκα. Όλοι οι συγχωριανοί ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Όταν όμως τους ρωτούσε αν κάποιος είχε πεθάνει της απαντούσαν: «Μα τι ρωτάς κυρία μου; Οι νεκροί είναι πολλοί, οι ζωντανοί λίγοι». «Έχασα το γιο μου». «Πέθανε ο πατέρας μου». «Σκοτώθηκε ο σκλάβος μου»

Στο τέλος, αφού γύρισε όλα τα σπίτια, μην μπορώντας να βρει ούτε ένα όπου κανένας δεν είχε πεθάνει, το μυαλό της φωτίστηκε. Συνειδητοποίησε πως το να υποφέρουμε είναι μέρος της ζωής. Συνειδητοποίησε πως ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και θα συμβεί σε όλους μας. Μόνο τότε κατάφερε να σταματήσει το πένθος της. Έθαψε το γιο της στο δάσος και γύρισε για να τιμήσει το δάσκαλο και να γίνει μαθήτριά του.

Έχει μεγάλη θεραπευτική δύναμη η συνειδητοποίηση πως η απάντηση στην ερώτηση: «Γιατί να τύχει αυτό σε μένα» είναι: «Δεν τυχαίνει μόνο σε σένα. Συμβαίνει σε όλους».

Είναι πολύ καταπραϋντικό να καταλαβαίνεις πως τη δυσκολία που βιώνεις τώρα εξ αιτίας της κρίσης, εξ αιτίας μιας απώλειας, εξ αιτίας μιας ατυχίας, τη μοιράζεσαι με πολλούς ανθρώπους. Δεν είσαι μόνος σε αυτό. Μπορείς να αντλήσεις πολύ κουράγιο αν αποδεχθείς ότι ο πόνος είναι αναπόφευκτος και στενά συνυφασμένος με τη ζωή. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Είναι βασικό συστατικό της.

Η πάλη με την αλήθεια αυτή παρατείνει και πιθανώς προκαλεί και επιτείνει τα αρνητικά συναισθήματα που η κατάσταση ενέχει από μόνη της. Όσο δύσκολο κι αν είναι, αξίζει να κάνεις ειρήνη με ό,τι σε βρήκε. Μόνο τότε θα μπορέσεις να προχωρήσεις. Μόνο τότε θα καταφέρεις να ζήσεις ξανά.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο Αυτοκράτορας

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΟΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που είχε διαλέξει σαν προσωπικό του σύμβουλο ένα πολύ σοφό γέροντα που όμως είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε, “ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου… ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου”…

Ο αυτοκράτορας όμως παρόλο που το “ελάττωμα” του σοφού τον εκνεύριζε, τον κρατούσε κοντά του γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, τού ήταν πολύ χρήσιμα και γι΄ αυτό το λόγο, τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να καλλωπιστεί και αφού τον έπλυναν οι γυναίκες της αυλής, ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ.

Την ώρα όμως που ο κουρέας του έκοβε τα νύχια, ακούστηκε ένας κεραυνός τόσο δυνατός που ο αυτοκράτορας και ο κουρέας τρόμαξαν τόσο πολύ που ο κουρέας έκοψε το μικρό δαχτυλάκι του αυτοκράτορα… Κραυγές, πόνου και θυμού κυρίευσαν τον αυτοκράτορα που έπεσε πάνω στον κουρέα με μεγάλη οργή: “Γρήγορα στην φυλακή, ανάξιε, έκοψες το δάχτυλο του αυτοκράτορα, θα σαπίσεις μέσα στην φυλακή για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου!” Τότε επενέβη ο σοφός γέρος και άρχισε πάλι να επαναλαμβάνει: “ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου…, ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου

Ο αυτοκράτορας γεμάτος οργή, φώναξε: “Φτάνει πια, με αυτές τις ανοησίες, σε βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια και εσύ στην φυλακή, έτσι θα μπορείς ν’ ακούς μόνος σου τις βλακείες σου μέχρι το τέλος της ζωής σου!”

Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας, για να ξεθυμώσει και να χαλαρώσει, αποφάσισε να πάει κυνήγι στο δάσος, βέβαια μόνος του, μια και είχε φυλακίσει τον γέροντα σοφό που συνήθως τον ακολουθούσε παντού. Ενώ βρισκόταν στο δάσος, ξαφνικά τον περικύκλωσαν οι πολεμιστές-αιρετικοί της θεάς Κάλι, τον συνέλαβαν και ήταν πολύ ευτυχισμένοι που βρήκαν ένα θύμα για να το θυσιάσουν στην θεά τους. Ο αυτοκράτορας, φώναξε, ούρλιαξε, παρακάλεσε, αλλά τίποτα. Εκείνοι είχαν αποφασίσει να τον θυσιάσουν στη θεά Κάλι που ήταν η θεά του κακού και γιόρταζε εκείνη τη μέρα. Τον έντυσαν λοιπόν με το ειδικό ράσο, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι, τον έδεσαν στον βωμό και ενώ ο αρχηγός ήταν έτοιμος να του μπήξει το μαχαίρι στην καρδιά, είδε, με τρόμο, πως από το θύμα έλλειπε ένα μέλος- το μικρό του δαχτυλάκι, βρίζοντας και φτύνοντας τον έλυσε, γιατί δεν επιτρεπόταν να θυσιάσουν κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής και έτσι τον άφησαν να φύγει…

Ακόμα ζαλισμένος, ο αυτοκράτορας γρήγορα έτρεξε στο παλάτι του και στο δρόμο κατάλαβε τι είχε γίνει,ο σοφός γέροντας είχε δίκιο και ευτυχώς που σε εκείνο το ατύχημα τού έκοψε ο κουρέας το δάχτυλο και έτσι σώθηκε η ζωή του. Τι σημασία είχε ένα δαχτυλάκι λιγότερο μπροστά στον κίνδυνο που είχε διατρέξει; Καλύτερα ζωντανός και με ένα δάχτυλο λιγότερο παρά νεκρός!

Φτάνοντας στο παλάτι ο αυτοκράτορας, πήγε αμέσως στις φυλακές και ελευθέρωσε τον κουρέα και μετά πήγε στον σοφό γέροντα, μπήκε στο κελί τον αγκάλιασε και του είπε: “Φίλε μου, συγχώρεσε με, για το κακό που σου έκανα, τι τυφλός που ήμουνα. Με συνέλαβαν οι αιρετικοί της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν πως μου έλειπε το μικρό μου δαχτυλάκι και με άφησαν να φύγω, είχες δίκιο φίλε μου, “ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας!” Συγχώρεσε με φίλε μου, θα είσαι πάντοτε κοντά μου και όλο το βασίλειο σου ανήκει…

Αλλά τώρα πες μου σε παρακαλώ πολύ, εσύ, που σε έβαλα φυλακή, “που είναι το καλό που συνέβηκε σε σένα;” Με ηρεμία ο γέροντας κοίταξε τον αυτοκράτορα και του απάντησε: “Βλέπετε εξοχότατε, εάν δεν με είχατε φυλακίσει θα σας είχα συνοδέψει, όπως πάντα, στο κυνήγι σας στο δάσος και σε εμένα δεν λείπει κανένα δάχτυλο…! “Ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας”.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ

– Θα ‘θελα Δάσκαλε, να μάθω τα μυστικά της ζωής και του σύμπαντος!

Η πραγματική γνώση παιδί μου, δεν μεταδίδεται. Μπορώ μόνο να σου δείξω τον δρόμο, οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου, θα πρέπει να είναι δική σου ‘κατάκτηση’. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να περιχαρακώνεται από κάθε είδους δόγματα και φανατισμούς. Μην πιστεύεις αυτούς που λένε πως κατέχουν την αλήθεια, αλλά αυτούς που την αναζητούν. Η αλήθεια δεν τεμαχίζεται, παρόλα αυτά, όλοι υποστηρίζουν πως την κατέχουν, κατηγορώντας τους άλλους ως πλανεμένους…

Η δική μου οπτική αφορά την δική μου ατραπό, τον δικό δρόμο όπως εγώ τον επέλεξα, σύμφωνα με αυτά που μου δίδαξαν, φιλτραρισμένη μέσα από τα δικά μου φίλτρα. Με αυτόν τον τρόπο όμως, θα μάθεις θεωρίες και γνώσεις άλλων, δεν θα είσαι ο εαυτός σου. Την δική σου αλήθεια δεν μπορεί κανένας να σου τη μάθει! Μπορείς μόνο να τη βιώσεις. Και το δικό σου βίωμα, θα έχει άλλες αποχρώσεις, ξεχωριστές και μοναδικές!

– Και αν επιλέξω λάθος ατραπό δάσκαλε;

Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε. Τα λάθη είναι αναγκαία. Το μυστικό για να κάνεις λιγότερα λάθη, είναι να είσαι υπομονετικός και ταπεινός. Όταν είσαι έτοιμος, ο σωστός δρόμος θα εμφανιστεί μπροστά σου. Τότε είναι η στιγμή που θα σου αποκαλυφθούν οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου με βάση τα βιώματα σου, έτσι ώστε να ζεις μία ενσυνείδητηζωή προς όφελος όλης της κοινωνίας. Δεν θα αντιλαμβάνεσαι πλέον τότε, την ζωή ως βίωμα μόνο, αλλά ως δώρο, το οποίο θα σου επιτρέψει να δημιουργείς υλικά ή πνευματικά έργα, τα οποία θα διαρκέσουν περισσότερο από την μικρή χωροχρονικά ύπαρξη σου, ως ένα μικρό δώρο για τις επόμενες γενεές…

ΠΗΓΗ: AWAKEN.GR

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΜΑΓΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΜΑΓΟΣ

-Δάσκαλε, γιατί δεν είμαστε μάγοι;

-Γιατί έτσι σε δίδαξαν να μην είσαι.

Γεννήθηκες μάγος και σε έκαναν άνθρωπο.

Όταν ήσουν παιδί, περνούσες τον πόνο στο χτυπημένο χέρι όχι με φάρμακα, αλλά με ένα φιλί της μαμάς στην πληγή.

Ήξερες τι ήθελες και ποιος είναι ο προορισμός σου, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό δεν βγάζει πολλά λεφτά και δεν είναι για τον γιο του τάδε μπαμπά σου.

Ανακάλυπτες κάθε μέρα τη μαγεία της ζωής σε όλες της τις διαστάσεις της, μέχρι που σου έβαλαν όρια για το τι μπορείς να ανακαλύπτεις.

Ήταν ένα η γύμνια σου με τη φύση, μέχρι που σου έβαλαν την αμαρτία.

Αναπτυσσόσουν με το γέλιο, μέχρι που σε πότισαν με λύπη.

Οι άθλοι σου ήταν καταπληκτικοί σαν παιδί, μέχρι που σου έσπειραν το φόβο.

Ζούσες τη μαγεία, την κάθε στιγμή, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό είναι φαντασία και δεν θα σου χρησιμέψει πουθενά.

πηγη: AWAKEN.GR

Καταγραφή… μυστικό επιτυχίας!

Καταγραφή… μυστικό επιτυχίας!

1^η Ιουλίου 2018 και ξεκινάει το 2^ο μισό της χρονιάς….  με σκέψεις και αναζητήσεις…

Κι όπως συνήθως αναρωτιέμαι…  γιατί όταν αναρωτιέμαι εσωτερικά, βρίσκω απαντήσεις και λύσεις… κι ας μένουν για λίγο τα ερωτήματα αυτά αναπάντητα… η απάντηση βρίσκεται πάντα «εκεί» μέσα μας ή έξω μας. Το σημαντικό είναι πως πάντα έρχεται η απάντηση και η λύση σε κάθε τι που μας κάνει να ανησυχούμε, αγωνιούμε.

Μέσα στις σωστές ερωτήσεις που διατυπώνουμε, πρώτα απ’όλα στον εαυτό μας και μετά στους άλλους ,έξω από εμάς, βρίσκουμε την «σωστή» απάντηση. Τη σωστή λύση για μας και για όλους.

Ένα είναι σίγουρο: η λύση υπάρχει εκεί πάντα! Και πάντα η σωστή για την συγκεκριμένη στιγμή.

Και βρίσκοντας λύσεις, ανακαλύπτεις νέες πτυχές, νέους δρόμους, νέες διεξόδους σε κάθε τι μπλοκαρισμένο και κολλημένο.

Κάνουμε ερωτήσεις?

Απαντάμε?

Απαντάμε γραπτώς?

Σχεδιάζουμε σε ένα χαρτί?...  γράφουμε?

Αυτό θεωρώ ότι είναι το μυστικό για κάθε λύση!

Γραπτή αποτύπωση σκέψεων, αναζητήσεων, προβληματισμών, στόχων!

Γραπτώς!

Μολύβι και χαρτί… κλασσική μέθοδος για να αναγνωρίσεις το τι υπάρχει εκεί μέσα στο «ασυνείδητο» του εγκεφάλου σου. Του μοναδικού αυτού σύμμαχού σου σε κάθε τι που ψάχνεις!

Γιατί αυτό γνωρίζει, έχει όλη την «εικόνα» και φυσικά ξέρει τι είναι το καλύτερο για σένα.

Ας το ακολουθήσουμε!  Κι αν δεν το έχουμε μάθει αυτό, ας αποφασίσουμε ν’ανοίξουμε μια χαραμάδα στην καθημερινότητα της ζωής μας για να αναπτυχθεί το μεγαλείο της ύπαρξής μας. Εκεί βρίσκεται πάντα η ολοκληρωμένη μας έκδοση. Εκεί βρίσκεται ο σκοπός μας. Γιατί όταν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τότε μπορούμε να ορίσουμε το σκοπό μας!

Η χαραμάδα ανοίγει γράφοντας. Γράφοντας κάθε μέρα. Τι?

Σκέψεις που μας θυμώνουν.

Σκέψεις που μας αναστατώνουν.

Σκέψεις που μας προβληματίσουν.

Σκέψεις που μας φοβίζουν.

Σκέψεις που μας έρχονται, χωρίς κριτική διάθεση, απλά… όπως έρχονται.. σαν να ξεφορτώνουμε το βάρος του εγκεφάλου μας και της ζωής μας.

Σκέψεις που δημιουργούν μια ελπίδα.

Σκέψεις ευγνωμοσύνης για κάθε τι που έγινε μέσα στη μέρα μας.

Σκέψεις συγχώρεσης του εαυτού μας για κάθε τι που δεν έγινε.

Σκέψεις επιθυμίας.

Σκέψεις ανάτασης και χαράς.

Σκέψεις «σαν να» ήμουν ήδη ο άνθρωπος που επιθυμώ. Σαν να είμαι ήδη η «τέλεια» έκδοση του εαυτού μου. Πως θα φερόμουν/στεκόμουν/σκεφτόμουν/αντιδρούσα, αν ήμουν ήδη ο άνθρωπος που επιθυμώ να γίνω?

Γραπτώς!!... μόνο γραπτώς μπορεί να υλοποιηθεί η σκέψη που «πετάει» εδώ κι εκεί.

Μόνο γραπτώς μπορεί να εδραιωθεί και να πραγματοποιηθεί η επιθυμία μας!

…. Κι έτσι έγραψα ξανά σήμερα… 1^η Ιουλίου 2018… και ας ξεκινήσεις κι εσύ μαζί μου σήμερα!

Καλό μήνα με αγάπη !

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304

Θεωρία μόνο ή από τη Θεωρία στην Πράξη;;

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον 4ωρο διαδραστικό σεμινάριο, έρχεται να δώσει μια άλλη διάσταση στον τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης.

Σε 4 ώρες αφήνετε πίσω αμφιβολίες, ανασφάλειες, ενδοιασμούς και ετοιμάζεστε για δράση.

Τι λέτε ;

Θέλετε να μάθετε πως,

ü  Να ενισχύσετε την αυτοπεποίθησή σας ;

ü  Να οργανώσετε τη σκέψη σας ;

ü  Να χαράξετε κατεύθυνση και προσανατολισμό ;

Ελάτε κι ακολουθείστε τη διαδρομή από την Θεωρία στην Πράξη, με οδηγό τις μοναδικές τεχνικές του NLP

Παρακολουθείστε το πρόγραμμα, επωφεληθείτε τις ευκαιρίες του καλοκαιριού και ετοιμαστείτε για νέα ξεκινήματα.

Ημερομηνία διεξαγωγής  : Τρίτη 17 Ιουλίου 2018

Ώρες διεξαγωγής              : 17:00 – 21:00

Τόπος διεξαγωγής            : Εκπαιδευτικός φορέας Clever-Net Αιγάλεω

Κόστος συμμετοχής         : 35€

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304

Τρίτη της Λαμπρής...

Τρίτη της Λαμπρής σήμερα…. Ο «Γολγοθάς» πέρασε και η Ανάσταση ήρθε, το Πάσχα βιώθηκε και η Λαμπρή συνεχίζεται… κι εγώ αναρωτιέμαι ξανά…

Για ποιους και πόσους συνανθρώπους μας η διαδικασία αυτή πέρασε ομαλά?

Για ποιούς και πόσους ο προσωπικός Γολγοθάς συνεχίζεται αδιάλειπτα και για πόσους ίσως ξεκινάει τώρα?

Για ποιούς και πόσους η Ανάσταση αναμένεται να έρθει και η ανάταση παραμένει να είναι μια αέναη διαδικασία…?

Ανάσταση ζωής κι ανάταση ψυχής… πόσο? Πόσο κοντά ή μακριά είναι κάποιος τελικά?

Ευχές και φράσεις πολυχρησιμοποιημένες αυτές τις μέρες που δημιουργούν την επιθυμία για την πραγματική βίωσή της. Ευχές που προς στιγμήν επιδιώκουμε και ίσως ξεχνάμε στην καθημερινότητά μας. Μπαίνοντας ξανά στο ρυθμό της, συνεχίζουμε να επιθυμούμε χωρίς τη συνειδητή ίσως επίγνωσή της. Πόσο εύκολο είναι να την κρατήσουμε ζωντανή στην στυγνή πραγματικότητα και στις δύσκολες καταστάσεις που περνάμε, σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο?

Ο άνθρωπος και το κράτος είναι ένα… το άτομο και η ομάδα είναι το ίδιο… η ψυχή και η συνείδηση είναι επίσης το ίδιο… Τι σημαίνει άραγε προσδοκώ την ανάταση της ψυχής μου?

Σε ποιο επίπεδο ανάτασης να έρθει? .. σε ποια συνειδητότητα να φτάσει ώστε ο πόνος να εξαλειφθεί και η βαθιά γαλήνη κι ευχαρίστηση να είναι αυτό που θα υπάρχει μόνιμα?

Αναρωτιέμαι για άλλη μια φορά και ίσως απάντηση δεν λαμβάνω… ή ίσως και να γνωρίζω ήδη?... ή ίσως και να τη βιώνω ήδη?...

Πολλές φορές υπάρχει τόσο εύκολα εκεί η απάντηση που ψάχνουμε σε κάθε τι που μας προβληματίζει, που όμως η φλυαρία του νου μας, δεν μας επιτρέπει να την αντιληφθούμε. Είναι τόσο μπερδεμένη μέσα σε σκέψεις, σε πρέπει και σε καταστάσεις που είναι βαλμένες εκεί, λες κι εμείς δεν είμαστε αυτοί που τους επιτρέψαμε να υπάρχουν. Καταστάσεις μπλοκαρισμένες όπως ακριβώς μπλοκαρισμένη είναι και η ζωή μας. Γιατί έτσι μας είπαν, έτσι μας γαλούχησαν κι εμείς αμέτοχοι επιτρέψαμε να ζήσουμε και να δημιουργήσουμε ζωές, χωρίς την ουσία μας. Χωρίς την ανάταση που τελικά ψάχνουμε.

Γιατί εκεί είναι η ανάταση… αρκεί να επιτρέψουμε στον νου μας να γαληνέψει και να «ακούσει» την βαθιά αυτή φωνή μας, που μόνο καλό έχει να μας δώσει. Η φωνή της ουσίας μας και της ανάτασής μας, που μπορεί να φέρει την «άνοιξη» σε κάθε τι που επιθυμούμε.

Και παρότι κάποιος θα δυσανασχετήσει με τις δυσκολίες που ήδη βιώνει, έρχομαι να σκεφτώ πως ότι κι αν περνάει κάποιος, μήπως τελικά είναι αυτός ο δρόμος που χρειάζεται για να φτάσει στην ανάταση τελικά?... κι όπως λένε, κάθε Γολγοθάς οδηγεί στην Ανάσταση?

Μήπως η θρησκεία μας είναι μια βαθιά τελικά υπαρξιακή αναζήτηση και ταυτόχρονα απάντηση σε κάθε τι  που μας προβληματίζει?.. μήπως εντέλει η ανάσταση μπορεί να δημιουργήσει την ανάταση που θέλουμε?... ας της επιτρέψουμε να υπάρχει μέσα μας και ας βιώνουμε την κάθε μέρα στο παρόν μας, με τη βαθιά πεποίθηση πως ο δρόμος μας είναι αυτός ακριβώς που χρειαζόμαστε στη ζωή μας στο εδώ και τώρα!

Με Λαμπριάτικες ευχές

Και με απέραντη εκτίμηση

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304