Η Ιστορία πίσω από τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς

-Η Ιστορία πίσω από τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς-

Έχετε προσέξει ότι τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς είναι λίγο… ασυνάρτητα; Όσο και αν προσπαθήσετε δεν βγαίνει νόημα μεταξύ των στίχων. Για να θυμηθούμε τα Κάλαντα:

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

Ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)

Κι αρχή καλός μας χρόνος

Εκκλησιά με τα’ άγιο θόλος (*)

Άγιος Βασίλης έρχεται

Και δε μας καταδέχεται (*)

Από την Καισαρεία

Συ είσ’ αρχόντισσα κυρία (*)

Βαστάει πένα και χαρτί

Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)

Χαρτί-χαρτί και καλαμάρι

Δες και με το παλικάρι (*)

Ας δούμε λοιπόν πώς εξηγείται η ασυναρτησία … Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο Βυζάντιο. Σε εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές.

Κάποιος νεαρός λοιπόν, ταπεινής καταγωγής, ήταν ερωτευμένος με μια αρχοντοπούλα. Επειδή δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό να την πλησιάσει παρά μόνο σε περίοδο εορτών για να της απευθύνει ευχές, αποφάσισε ανάμεσα στα κάλαντα του Μεγάλου Βασιλείου να εντάξει και ένα ερωτικό ποίημα που είχε συνθέσει !

Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια). Με αυτόν τον τρόπο και τα κάλαντα θα έλεγε ακολουθώντας τους κοινωνικούς κανόνες αλλά ταυτόχρονα θα παίνευε την καλή του… !!!

Την αποκαλεί ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.

Την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Άγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).

Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Άη Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.

Τέλος κλείνει με τις γαλιφιές !!! Την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκιά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.

Έτσι λοιπόν αυτά τα παράδοξα Κάλαντα πέρασαν από γενιά σε γενιά και έγιναν τα πιο διαδεδομένα σε όλο τον ελληνικό χώρο…!!!

Kαλημέρα μας και με το καλό η νέα Χρόνια!!! 🎅

#VivisVoiceNLP

Με εκτίμηση

ΒΙΒΗ ΡΕΠΠΑ

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

Κιν.-693-2725304

Αποστάγματα Σοφίας!

Αποστάγματα Σοφίας!

Μια συγγραφέας συγκεντρώνει στο βιβλίο της μικρά «αποστάγματα σοφίας» που πρέπει να διδάξει κάθε μαμά στην κόρη της.

Η συγγραφέας Τζέιμι Μόρισον Κέρτις έγραφε το βιβλίο της «Prudent Advice: Lessons for My Baby Daughter (Σοφές συμβουλές: Μαθήματα για την κορούλα μου)», όταν απέκτησε την κόρη της, Σκάρλετ Τζέιν.

Στόχος της ήταν να συγκεντρώσει 500 μαθήματα ζωής που μπορούν να μετατρέψουν ένα κορίτσι σε μια αληθινά καλή κι ευτυχισμένη γυναίκα.

Ας δούμε 20 απ’αυτές, που θα μπορούσαμε να δώσουμε κι εμείς στις δικές μας κόρες.

1. Μην υποτιμάς την ικανότητα του πατέρα σου να δείξει κατανόηση. Ούτε και κανενός άλλου. Να έχεις ψηλές προσδοκίες από τους άντρες.

2. Το shopping δεν είναι ούτε χόμπι ούτε σπορ. Αν διαπιστώσεις ότι για σένα έχει γίνει χόμπι, βρες κάτι άλλο για να γεμίζει μέσα σου το κενό όπου βάζεις τα ψώνια σου.

3. Μπορείς να είσαι ταυτόχρονα όμορφη και έξυπνη. Δεν πάνε πάντα μαζί, αλλά το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Αυτό ισχύει τόσο για σένα όσο και για τους άλλους.

4. Ζήσε για λίγο μόνη σου. Μην γίνεις από «κόρη κάποιου», «γυναίκα κάποιου» και «μητέρα κάποιου» χωρίς να μείνεις για λίγο μόνη με τον εαυτό σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να ανακαλύψεις ποια είσαι όταν δεν σε βλέπει κανείς, τι χρειάζεσαι και ότι τελικά είσαι μια ικανή, ανεξάρτητη γυναίκα.

5. Χόρεψε. Ο ρυθμός, και κατά συνέπεια ο χορός, είναι χαρακτηριστικά τα οποία διαθέτει αποκλειστικά το ανθρώπινο είδος –κανένα ζώο δεν λικνίζεται όταν ακούει μουσική. Μην ανησυχείς πώς φαίνεσαι όταν χορεύεις. Θα ήταν κρίμα να ασχολείσαι τόσο πολύ με τον εαυτό σου ώστε να μην μπορείς να χαλαρώσεις.

6. Κάτι θα χάσεις και κάτι θα κερδίσεις. Κάποια από αυτά θα είναι ασήμαντα, κι άλλα σημαντικά. Συμφιλιώσου με όλα

7. Αν μπορείς, αγάπα τη μαγειρική. Αλλά ακόμα κι αν δεν μπορείς να την αγαπήσεις, μάθε τουλάχιστον μερικές απλές συνταγές που μπορείς να φτιάξεις καλά.

8. Να καθαρίζεις το πρόσωπό σου δύο φορές την ημέρα και να φοράς υδατική κρέμα με δείκτη προστασίας. Η όμορφη επιδερμίδα θα έχει μεγάλη σημασία για σένα κάποια μέρα.

9. Αγκάλιαζε συχνά αυτούς που αγαπάς.

10. Αν παντρευτείς τον πρώτο έρωτα της ζωής σου, θα χάσεις τον υπέροχο πόνο που προκαλεί μια ραγισμένη καρδιά.

11. Να εκτιμάς πάντα τις καιρικές συνθήκες. Είναι μία από τις σπάνιες μη ελεγχόμενες εμπειρίες που μπορείς να βιώσεις εάν ζεις σε πόλη.

12. Εάν πρόκειται να αργήσεις, πάρε τηλέφωνο για να ενημερώσεις. Αλλά, καλύτερα, φρόντισε να είσαι στην ώρα σου.

13. Να είσαι γενναιόδωρη. Με τα χρήματα, το χρόνο, την καρδιά σου.

14. Εάν δεν έχεις χρήματα για να πάρεις ένα ακριβό δώρο σε κάποιον αγαπημένο, φτιάξε του ένα γλυκό.

15. Να είσαι πειθαρχημένη στο μυαλό και υπερβολική στην καρδιά

16. Μπορείς να γίνεις καλή σε οτιδήποτε –αρκεί να προσπαθήσεις. Όλα γίνονται ευκολότερα όσο περισσότερο ασχολείσαι μαζί τους –και τα καλά και τα κακά, γι’ αυτό διάλεξε σοφά τις συνήθειές σου.

17. Θυμήσου ότι τα περισσότερα παραμύθια είναι γραμμένα από άντρες. Το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί να σκοτώσεις το δράκο μόνη σου.

18. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Αλλά δεν θα τους αλλάξεις εσύ.

19. Δημιούργησε μια αίσθηση «οικογένειας» όπου κι αν βρίσκεσαι. Βρες ανθρώπους να αγαπήσεις και αγάπησέ τους χωρίς όρους.

20. Προσπάθησε να σβήσεις τη λέξη «θέλω» από το μυαλό σου. Έχεις όλα όσα χρειάζεσαι.

Με εκτίμηση

ΒΙΒΗ ΡΕΠΠΑ

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

Κιν.-693-2725304

Γιατί φωνάζουν όταν εκνευρίζονται οι άνθρωποι;

Γιατί φωνάζουν όταν εκνευρίζονται οι άνθρωποι;

Μια ιστορία για τον θυμό και την αγάπη από τον Μαχάτμα Γκάντι

 «Μια μέρα, ένας σοφός ρώτησε τους μαθητές του:

Γιατί φωνάζουν όταν εκνευρίζονται οι άνθρωποι; Μια ιστορία για τον θυμό και την αγάπη από τον Μαχάτμα Γκάντι «Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;».

«Επειδή χάνουν την ψυχραιμία τους» απάντησε κάποιος.

«Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν αφού ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;» επέμεινε ο σοφός.

«Γιατί θέλουν να τους ακούσει» είπε ένας άλλος μαθητής.

«Και γιατί δεν μπορεί να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;» ρώτησε πάλι ο δάσκαλος.

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά καμιά δεν τον ικανοποίησε.

«Ξέρετε γιατί ουρλιάζουν δυο άνθρωποι όταν είναι θυμωμένοι;» τους είπε τότε.

«Επειδή όταν θυμώνουν, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ. Έτσι για να μπορέσει ο ένας ν’ ακούσει τον άλλο, πρέπει να φωνάξει δυνατά, ώστε να καλύψει την απόσταση. Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά πρέπει να φωνάξουν για ν’ ακουστούν.

Το αντίθετο γίνεται, για παράδειγμα, όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι.

Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνίσουν. Μιλούν σιγανά και τρυφερά, επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη.

Μερικές φορές μάλιστα είναι τόσο κοντά, που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν. Ψιθυρίζουν μονάχα. Κι όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή, δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχτούν. Έτσι συμβαίνει πάντα κι όταν δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζει ο ένας τον άλλον».

Όταν συζητάτε, λοιπόν, μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μη λέτε λόγια που σας απομακρύνουν, γιατί θα έρθει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη, ώστε τα λόγια σας δεν θα βρίσκουν πια το δρόμο του γυρισμού».

~Μαχάτμα Γκάντι~

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304

“Himba” η φυλή που τραγουδά το τραγούδι του παιδιού πριν τη γέννησή του!

H “Himba” είναι μια φυλή στην Αφρική, όπου η ημερομηνία γέννησης ενός παιδιού δεν υπολογίζεται από τη στιγμή που γεννήθηκε, ούτε από τη στιγμή της σύλληψης, αλλά από την ημέρα που το παιδί υπήρξε ως σκέψη στο μυαλό της μητέρας του. Και όταν μια γυναίκα αποφασίζει ότι θα έχει ένα παιδί,  πάει και κάθεται κάτω από ένα δέντρο μόνη και ακούει όσο μπορεί να ακούσει το τραγούδι του παιδιού που θέλει να έρθει. Και αφού έχει ακούσει το τραγούδι, πάει πίσω στον άνθρωπο που θα είναι ο πατέρας του παιδιού, και το διδάσκει σ ‘αυτόν

. Και στη συνέχεια, όταν κάνουν έρωτα για να συλλάβουν σωματικά το παιδί, τραγουδούν το τραγούδι του παιδιού, ως ένα τρόπο για να το καλέσουν.

Και στη συνέχεια , όταν η μητέρα είναι έγκυος, η μητέρα διδάσκει το τραγούδι του παιδιού στις μαίες και τις ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού, έτσι ώστε όταν το παιδί γεννιέται, οι μαίες και οι άνθρωποι γύρω του να τραγουδήσουν το τραγούδι του παιδιού  για να το υποδεχθούνε. Και τότε, καθώς το παιδί μεγαλώνει, οι άλλοι κάτοικοι του χωριού διδάσκονται το τραγούδι του παιδιού. Εάν το παιδί πέσει ή όταν πονάει το γόνατο του, κάποιος αρχίζει να του τραγουδά το τραγούδι του. Ή όταν το παιδί κάνει κάτι θαυμάσιο, ή περνά μέσα από τις τελετές της εφηβείας και της ενηλικίωσης, οι κάτοικοι του χωριού τραγουδούν το τραγούδι του για να το τιμήσουν.

Στην αφρικανική φυλή υπάρχει μία άλλη περίσταση κατά την οποία οι κάτοικοι τραγουδούν για το παιδί. Σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του, κάποιος που διαπράττει ένα έγκλημα ή μια παρεκκλίνουσα κοινωνική πράξη καλείται στο κέντρο του χωριού και οι άνθρωποι στην κοινότητα σχηματίζουν ένα κύκλο γύρω του. Στη συνέχεια, τραγουδούν το τραγούδι του ενόχου.

Η φυλή αναγνωρίζει ότι η διόρθωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς δεν είναι η τιμωρία. Είναι η αγάπη και η ανάμνηση της ταυτότητας . Όταν έχω αναγνωρίσει το δικό μου τραγούδι, δεν έχω καμία επιθυμία ή την ανάγκη να κάνω κάτι που θα βλάψει τον άλλο .

Και το τραγούδι είναι ο τρόπος μέσα από τη ζωή τους . Στο γάμο, τα τραγούδια των νεόνυμφων τραγουδιούνται, μαζί . Και τέλος , όταν αυτό το παιδί είναι ξαπλωμένο στο κρεβάτι , έτοιμο να πεθάνει , όλοι οι κάτοικοι γνωρίζουν το τραγούδι του, και του τραγουδούν – για τελευταία φορά – το τραγούδι του.

Με εκτίμηση

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304

Απελευθερώνω....

   "Απελευθερώνω τους γονείς μου από το αίσθημα ότι με έχουν απογοητεύσει.

   Απελευθερώνω τα παιδιά μου από την ανάγκη να με κάνουν περήφανη/ο -είθε να μπορούν να ακολουθήσουν το δικό τους τρόπο σύμφωνα με κείνα που συνεχώς ψιθυρίζει η δική τους καρδιά στα αυτιά τους.

   Απελευθερώνω τον/την σύντροφό μου από την υποχρέωση να με συμπληρώσει. Δεν υπολείπομαι σε κάτι. Μαθαίνω μαζί με όλα τα πλάσματα συνεχώς.

   Ευχαριστώ τους παππούδες μου και τους προγόνους μου που είχαν ενωθεί έτσι ώστε εγώ να αναπνέω ζωή, σήμερα. Τους απελευθερώνω από περασμένες αποτυχίες και απραγματοποίητες επιθυμίες, γνωρίζοντας ότι έχουν κάνει το καλύτερο για να επιλύσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν μέσα από τη συνειδητότητα που διέθεταν την δεδομένη στιγμή.

   Σας τιμώ, σας αγαπώ και σας αναγνωρίζω ως αθώους.

   Είμαι διάφανη/ος μπροστά στα μάτια σας ωστε να γνωρίζετε ότι δεν κρύβω ή οφείλω κάτι άλλο από το να είμαι αληθινή/ος με τον εαυτό μου με την ίδια την ύπαρξη μου και ότι πορεύομαι με την σοφία της καρδιάς μου.

   Γνωρίζω ότι εκπληρώνω το σχέδιο της δικής μου ζωής, ελεύθερης από αόρατους και ορατούς οικογενειακούς δεσμούς πίστης που μπορεί να ταράξουν την Ειρήνη και την Ευτυχία μου, που είναι και η μόνη μου ευθύνη.

   Αποποιούμαι το ρόλο του σωτήρα, εκείνου που ενώνει και εκπληρώνει τις προσδοκίες των άλλων.

   Μαθαίνοντας διαμέσου -και μόνο διαμέσου- της ΑΓΑΠΗΣ, ευλογώ την ουσία μου, τον δικό μου τρόπο έκφρασης παρόλο που κάποιοι μπορεί να μην με καταλάβουν.

   Εγώ καταλαβαίνω τον εαυτό μου, γιατί εγώ μόνο έχω ζήσει και έχω βιώσει την ιστορία μου' επειδή γνωρίζω τον εαυτό μου, γνωρίζω ποια/ος είμαι, τι αισθάνομαι, τι κάνω και γιατί το κάνω.

   Σέβομαι κι εγκρίνω τον εαυτό μου.

   Τιμώ το Θείο μέσα μου και μέσα σου.

   Είμαστε ελεύθεροι."

(Αρχαία ευλογία, που δόθηκε στη γλώσσα Νάουατλ των Ατζέκων-Μεξικό. Ανοίγει δρόμο για συγχώρεση, στοργή, μη-προσκόλληση και απελευθέρωση) Via Jolenny Piedra

Με εκτίμηση

Βιβή Ρέππα

Master NLP Coaching

Time Line Therapy

Clinical Hypnotherapist

κιν. 693-2725304

Η ιστορία του μολυβιού

Η ιστορία του μολυβιού

Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.

- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;

Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:
- Όντως γράφω για σένα. Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι αυτό.
Το παιδί, περίεργο, κοίταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.
- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!
- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.

Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου.
Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάω να γράφω και να χρησιμοποιώ την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό. Έτσι, μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να σβήνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.
Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.
Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι, λοιπόν, να ξέρεις ότι ότι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.
Paolo Coelho

Από την Κόλαση στον Παράδεισο...

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ... 

«Δεν μπορείς να επιλέξεις τις κρίσεις που θα υποστείς, αλλά μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο με τον οποίο θα τις αντιμετωπίσεις»

Μια φορά, ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλό του:

-Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πολύ εύκολα, προβλήματα τα οποία είναι ιδιαίτερα περίπλοκα, ενώ άλλοι άνθρωποι με την παραμικρή δυσκολία πνίγονται σε μια κουταλιά νερό;

Έτσι, ο δάσκαλος τον κοίταξε χαμογελαστά και του είπε μια ιστορία…

« Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν πολύ φωτεινός και καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του, συμπεριφερόταν στους γύρω του με πολύ αγάπη. Όταν πέθανε λοιπόν όλος ο κόσμος έλεγε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πάει κάπου αλλού εκτός από τον παράδεισο. Ο ίδιος όμως δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα για το που θα πάει, αλλά επειδή όλοι έλεγαν ότι θα πήγαινε στον Παράδεισο, κατευθύνθηκε προς τα εκεί.

Εκείνη την εποχή όμως, έκαναν στον Παράδεισο μια μεγάλη ανακαίνιση, οπότε τα πράγματα δεν λειτουργούσαν σωστά. ΄΄Ένα από αυτά που δεν λειτουργούσε σωστά ήταν και η ρεσεψιόν. Η κοπέλα λοιπόν που είχε μείνει στην ρεσεψιόν τα είχε χαμένα, και έτσι έριξε μια βιαστική ματιά στις αιτήσεις και για κάποιον λόγο δεν βρήκε το όνομα του ανθρώπου αυτού. Γι αυτόν τον λόγο τον προέτρεψε να κατευθυνθεί προς την κόλαση.

Και στην κόλαση, ξέρετε πως είναι. Δεν έχει είσοδο, δεν έχει υποδοχή όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει, όλα χύμα με λίγα λόγια.

Ο άνθρωπος λοιπόν μπήκε ήρεμος στην κόλαση, βρήκε μια γωνιά και κάθισε.

Μερικές μέρες αργότερα, ο Διάολος πολύ θυμωμένος, έφτασε στην πύλη του Παραδείσου φωνάζοντας τον Άγιο Πέτρο να βγει έξω και οργισμένος του είπε:

– Είσαι ένα καθίκι. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έκανες ένα τέτοιο χτύπημα κάτω από την μέση. Αυτό που κάνεις είναι τρομοκρατία!

Χωρίς να καταλαβαίνει τον λόγο που ο Διάολος είχε θυμώσει τόσο πολύ, ο Άγιος Πέτρος έκπληκτος τον ρώτησε τι είχε συμβεί.

– Εσύ έστειλες αυτόν τον τύπο στην κόλαση και αυτός έχει δημιουργήσει μεγάλη φασαρία, μας έφερε πολλούς μπελάδες.

Όταν έφτασε εκεί, κάθισε και άκουγε τα παράπονα των ανθρώπων, τους κοίταζε στα μάτια και έπιανε κουβέντα μαζί τους. Και τώρα όλοι εκεί κάτω είναι χαμογελαστοί, φιλιούνται και αγκαλιάζονται μεταξύ τους. Η κόλαση έχει γίνει ανυπόφορη, έχει γίνει σαν παράδεισος. Για αυτό κάνε μου την χάρη:

-Πέτρο, σε παρακαλώ πάρε αυτόν τον άνθρωπο από εκεί και κράτησέ τον εδώ!»

Όταν ο δάσκαλος τελείωσε τη ιστορία κοίταξε τον μαθητή στα μάτια και του είπε:

-Ζήσε την ζωή σου έχοντας την καρδιά σου γεμάτη αγάπη, κι ακόμα και εάν κατά λάθος βρεθείς στην κόλαση, ο ίδιος ο διάολος θα σε γυρίσει πίσω στον παράδεισο.

Τα προβλήματα είναι μέρος της ζωής μας για αυτό δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας μετατρέπουν σε αγχωτικά, στρεσαρισμένα και αδύναμα άτομα.

Οι κρίσεις δίνουν και παίρνουν και τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να τις επιλέξουμε. Υπάρχουν κρίσεις που δεν εξαρτώνται από εμάς, μπορεί παραδείγματος χάριν να αρρωστήσει η μητέρα μας, να αλλάξει η οικονομική πολιτική της χώρας μας κ.ο.κ. Υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις κρίσεων που θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατά καιρούς.

Δεν μπορείς να επιλέξεις τις κρίσεις που θα υποστείς, αλλά μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο με τον οποίο θα τις αντιμετωπίσεις. Με αυτόν τον τρόπο, όταν θα φτάνεις στην λύση των προβλημάτων σου, θα αισθάνεσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου.

Τι είναι εγωισμός;

IΣΤΟΡΙΕΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ;

Υπήρχε πριν από αιώνες ένας σπουδαίος Υπουργός και Αξιωματούχος της Κίνας. Όμως, παρά την φήμη, τα πλούτη και την δύναμή του στην εξουσία, έτρεφε βαθύ σεβασμό στον πνευματικό του δάσκαλο, που επισκεπτότανε συχνά και στον οποίο πάντα συμπεριφερότανε με ευγένεια και ταπεινότητα.

Σε μια από τις επισκέψεις του, ρώτησε τον δάσκαλό του «σεβασμιότατε, τι είναι ο εγωισμός κατά την γνώμη σου;»

Αμέσως ο δάσκαλος κοκκίνισε από θυμό και είπε άγρια στον μαθητή του «τι ανόητη ερώτηση είναι αυτή;;!»

Ο Υπουργός αμέσως πετάχτηκε πάνω ξαφνιασμένος από την αντίδραση του δασκάλου του και φανερά εκνευρισμένος, έτοιμος να βάλει τις φωνές στον δάσκαλο.
Τότε ο δάσκαλος τον πρόλαβε χαμογελώντας ήρεμα και του είπε «ΑΥΤΟ, εξοχότατε, είναι εγωισμός».

Εσωτερική Γαλήνη

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ

-Δάσκαλε, πότε θα ηρεμήσω;

-Όταν θα μάθεις την αποδοχή. Αποδέχομαι, δεν σημαίνει ότι συμφωνώ. Σημαίνει ότι αναγνωρίζω τους ανθρώπους και τα γεγονότα γύρω μου όπως ακριβώς έχουν και κοιτάζω εγώ τι αποφάσεις θα πάρω απέναντί τους. Φέρνει μεγάλη ηρεμία η συνειδητοποίηση πως μπορώ να αποφασίζω για τη ζωή μου.

Όταν αποδεχτώ την προσωπικότητα των ανθρώπων που με ενοχλούν, καταλαβαίνω ότι δεν έχω εγώ την υποχρέωση να τους αλλάξω, και αποφασίζω αν θα πάψουν να με ενοχλούν, αν θα φύγω από το δρόμο τους ή αν θα τους διώξω από τον δικό μου.

Όταν αποδεχτώ τη ροή της ζωής, θα καταλάβω ότι η ζωή συμβαίνει ανεξάρτητα με το πόσο κλωτσάω εγώ, και αυτό θα μου επιτρέπει να ελίσσομαι καλύτερα και εξυπνότερα μέσα στα μονοπάτια της. Το εμπόδιο θα υπάρξει, ο χρόνος όμως που θα απασχολήσει το βλέμμα μου, είναι στην επιλογή μου.

Όταν αποδεχτώ τη δύναμη που έχει η σκέψη, θα καταλάβω ότι οι αρνητικές σκέψεις και οι αρνητικές εικόνες μου φέρνουν συναισθήματα που με κάνουν και δυσλειτουργώ, και ενώ βεβαίως και θα έρχονται τέτοιες σκέψεις και εικόνες μέσα στην ημέρα, όσο τις συνειδητοποιώ, τόσο πιο εύκολα μπορώ να τις μετατρέπω και να ηρεμώ.

Όταν αποδεχτώ τη δύναμη της αγάπης, θα καταλάβω ότι χάνεται η ζωή μου μέσα στους φόβους, το θυμό, το μίσος. Θετικό αποτέλεσμα αυτά τα συναισθήματα, ποτέ δεν έφεραν. Δεν έχω χρόνο λοιπόν για να μισώ, παρά μόνο για να αγαπάω. Επιλογή μου είναι, και ηρεμία μου φέρνει.

πηγη: AWAKEN.GR

Ο Βούδας και οι σπόροι του σιναπιού

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ:

Ο ΒΟΥΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΟΥ

Κάποτε είχε βρεθεί ο Βούδας σε ένα χωριό. Στο ίδιο μέρος, το μοναχοπαίδι μιας πλούσιας γυναίκας, της Κίσα Γκαουτάμι, είχε πεθάνει εκείνες τις μέρες.

Η άτυχη μητέρα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι ρωτώντας τους συγχωριανούς της με ποιον τρόπο θα μπορούσε να φέρει το παιδί της πίσω στη ζωή. Κάποιος την προέτρεψε να βρει τον Βούδα, ο οποίος ήταν ο μόνος που ίσως είχε το φάρμακο που θα μπορούσε να τη βοηθήσει. Η γυναίκα έτρεξε, με το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της και όταν τον βρήκε, τον ρώτησε:

– Δάσκαλε, πέθανε ο γιος μου ο μονάκριβος. Έχεις κάποιο φάρμακο το οποίο θα μπορούσε να τον φέρει πίσω στη ζωή;
– Ναι, έχω, αποκρίθηκε ο Βούδας.

Κατά το έθιμο της εποχής ο ασθενής έπρεπε να παράσχει τα βότανα για την κατασκευή του φαρμάκου, οπότε η γυναίκα ρώτησε το Βούδα τι θα χρειαζόταν να του φέρει για να το παρασκευάσει.
– Θα χρειαστώ μόνο κάποιους σπόρους από σινάπι, της απάντησε.

Η γυναίκα ήθελε απελπισμένα να πιστέψει ότι το φάρμακο θα δούλευε αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιάστηκε από την απλότητα των πρώτων υλών του. Υποσχέθηκε να του φέρει τους σπόρους αμέσως.

– Με έναν όρο, κόρη μου. Οι σπόροι θα πρέπει να προέρχονται από ένα σπίτι όπου κανένα παιδί, κανένας γονιός, κανένας σύζυγος και κανένας σκλάβος δεν έχει πεθάνει, είπε ο δάσκαλος.

Η Κίσα έγνεψε καταφατικά και έφυγε γεμάτη ελπίδα για να τους βρει. Με το παιδί στην αγκαλιά της άρχισε να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι ζητώντας τους σπόρους σιναπιού.
– Ορίστε, οι σπόροι καλή μου γυναίκα. Όλοι οι συγχωριανοί ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Όταν όμως τους ρωτούσε αν κάποιος είχε πεθάνει της απαντούσαν: «Μα τι ρωτάς κυρία μου; Οι νεκροί είναι πολλοί, οι ζωντανοί λίγοι». «Έχασα το γιο μου». «Πέθανε ο πατέρας μου». «Σκοτώθηκε ο σκλάβος μου»

Στο τέλος, αφού γύρισε όλα τα σπίτια, μην μπορώντας να βρει ούτε ένα όπου κανένας δεν είχε πεθάνει, το μυαλό της φωτίστηκε. Συνειδητοποίησε πως το να υποφέρουμε είναι μέρος της ζωής. Συνειδητοποίησε πως ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και θα συμβεί σε όλους μας. Μόνο τότε κατάφερε να σταματήσει το πένθος της. Έθαψε το γιο της στο δάσος και γύρισε για να τιμήσει το δάσκαλο και να γίνει μαθήτριά του.

Έχει μεγάλη θεραπευτική δύναμη η συνειδητοποίηση πως η απάντηση στην ερώτηση: «Γιατί να τύχει αυτό σε μένα» είναι: «Δεν τυχαίνει μόνο σε σένα. Συμβαίνει σε όλους».

Είναι πολύ καταπραϋντικό να καταλαβαίνεις πως τη δυσκολία που βιώνεις τώρα εξ αιτίας της κρίσης, εξ αιτίας μιας απώλειας, εξ αιτίας μιας ατυχίας, τη μοιράζεσαι με πολλούς ανθρώπους. Δεν είσαι μόνος σε αυτό. Μπορείς να αντλήσεις πολύ κουράγιο αν αποδεχθείς ότι ο πόνος είναι αναπόφευκτος και στενά συνυφασμένος με τη ζωή. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Είναι βασικό συστατικό της.

Η πάλη με την αλήθεια αυτή παρατείνει και πιθανώς προκαλεί και επιτείνει τα αρνητικά συναισθήματα που η κατάσταση ενέχει από μόνη της. Όσο δύσκολο κι αν είναι, αξίζει να κάνεις ειρήνη με ό,τι σε βρήκε. Μόνο τότε θα μπορέσεις να προχωρήσεις. Μόνο τότε θα καταφέρεις να ζήσεις ξανά.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο Αυτοκράτορας

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΟΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που είχε διαλέξει σαν προσωπικό του σύμβουλο ένα πολύ σοφό γέροντα που όμως είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε, “ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου… ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου”…

Ο αυτοκράτορας όμως παρόλο που το “ελάττωμα” του σοφού τον εκνεύριζε, τον κρατούσε κοντά του γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, τού ήταν πολύ χρήσιμα και γι΄ αυτό το λόγο, τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να καλλωπιστεί και αφού τον έπλυναν οι γυναίκες της αυλής, ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ.

Την ώρα όμως που ο κουρέας του έκοβε τα νύχια, ακούστηκε ένας κεραυνός τόσο δυνατός που ο αυτοκράτορας και ο κουρέας τρόμαξαν τόσο πολύ που ο κουρέας έκοψε το μικρό δαχτυλάκι του αυτοκράτορα… Κραυγές, πόνου και θυμού κυρίευσαν τον αυτοκράτορα που έπεσε πάνω στον κουρέα με μεγάλη οργή: “Γρήγορα στην φυλακή, ανάξιε, έκοψες το δάχτυλο του αυτοκράτορα, θα σαπίσεις μέσα στην φυλακή για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου!” Τότε επενέβη ο σοφός γέρος και άρχισε πάλι να επαναλαμβάνει: “ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου…, ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου

Ο αυτοκράτορας γεμάτος οργή, φώναξε: “Φτάνει πια, με αυτές τις ανοησίες, σε βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια και εσύ στην φυλακή, έτσι θα μπορείς ν’ ακούς μόνος σου τις βλακείες σου μέχρι το τέλος της ζωής σου!”

Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας, για να ξεθυμώσει και να χαλαρώσει, αποφάσισε να πάει κυνήγι στο δάσος, βέβαια μόνος του, μια και είχε φυλακίσει τον γέροντα σοφό που συνήθως τον ακολουθούσε παντού. Ενώ βρισκόταν στο δάσος, ξαφνικά τον περικύκλωσαν οι πολεμιστές-αιρετικοί της θεάς Κάλι, τον συνέλαβαν και ήταν πολύ ευτυχισμένοι που βρήκαν ένα θύμα για να το θυσιάσουν στην θεά τους. Ο αυτοκράτορας, φώναξε, ούρλιαξε, παρακάλεσε, αλλά τίποτα. Εκείνοι είχαν αποφασίσει να τον θυσιάσουν στη θεά Κάλι που ήταν η θεά του κακού και γιόρταζε εκείνη τη μέρα. Τον έντυσαν λοιπόν με το ειδικό ράσο, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι, τον έδεσαν στον βωμό και ενώ ο αρχηγός ήταν έτοιμος να του μπήξει το μαχαίρι στην καρδιά, είδε, με τρόμο, πως από το θύμα έλλειπε ένα μέλος- το μικρό του δαχτυλάκι, βρίζοντας και φτύνοντας τον έλυσε, γιατί δεν επιτρεπόταν να θυσιάσουν κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής και έτσι τον άφησαν να φύγει…

Ακόμα ζαλισμένος, ο αυτοκράτορας γρήγορα έτρεξε στο παλάτι του και στο δρόμο κατάλαβε τι είχε γίνει,ο σοφός γέροντας είχε δίκιο και ευτυχώς που σε εκείνο το ατύχημα τού έκοψε ο κουρέας το δάχτυλο και έτσι σώθηκε η ζωή του. Τι σημασία είχε ένα δαχτυλάκι λιγότερο μπροστά στον κίνδυνο που είχε διατρέξει; Καλύτερα ζωντανός και με ένα δάχτυλο λιγότερο παρά νεκρός!

Φτάνοντας στο παλάτι ο αυτοκράτορας, πήγε αμέσως στις φυλακές και ελευθέρωσε τον κουρέα και μετά πήγε στον σοφό γέροντα, μπήκε στο κελί τον αγκάλιασε και του είπε: “Φίλε μου, συγχώρεσε με, για το κακό που σου έκανα, τι τυφλός που ήμουνα. Με συνέλαβαν οι αιρετικοί της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν πως μου έλειπε το μικρό μου δαχτυλάκι και με άφησαν να φύγω, είχες δίκιο φίλε μου, “ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας!” Συγχώρεσε με φίλε μου, θα είσαι πάντοτε κοντά μου και όλο το βασίλειο σου ανήκει…

Αλλά τώρα πες μου σε παρακαλώ πολύ, εσύ, που σε έβαλα φυλακή, “που είναι το καλό που συνέβηκε σε σένα;” Με ηρεμία ο γέροντας κοίταξε τον αυτοκράτορα και του απάντησε: “Βλέπετε εξοχότατε, εάν δεν με είχατε φυλακίσει θα σας είχα συνοδέψει, όπως πάντα, στο κυνήγι σας στο δάσος και σε εμένα δεν λείπει κανένα δάχτυλο…! “Ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας”.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ

– Θα ‘θελα Δάσκαλε, να μάθω τα μυστικά της ζωής και του σύμπαντος!

Η πραγματική γνώση παιδί μου, δεν μεταδίδεται. Μπορώ μόνο να σου δείξω τον δρόμο, οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου, θα πρέπει να είναι δική σου ‘κατάκτηση’. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να περιχαρακώνεται από κάθε είδους δόγματα και φανατισμούς. Μην πιστεύεις αυτούς που λένε πως κατέχουν την αλήθεια, αλλά αυτούς που την αναζητούν. Η αλήθεια δεν τεμαχίζεται, παρόλα αυτά, όλοι υποστηρίζουν πως την κατέχουν, κατηγορώντας τους άλλους ως πλανεμένους…

Η δική μου οπτική αφορά την δική μου ατραπό, τον δικό δρόμο όπως εγώ τον επέλεξα, σύμφωνα με αυτά που μου δίδαξαν, φιλτραρισμένη μέσα από τα δικά μου φίλτρα. Με αυτόν τον τρόπο όμως, θα μάθεις θεωρίες και γνώσεις άλλων, δεν θα είσαι ο εαυτός σου. Την δική σου αλήθεια δεν μπορεί κανένας να σου τη μάθει! Μπορείς μόνο να τη βιώσεις. Και το δικό σου βίωμα, θα έχει άλλες αποχρώσεις, ξεχωριστές και μοναδικές!

– Και αν επιλέξω λάθος ατραπό δάσκαλε;

Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε. Τα λάθη είναι αναγκαία. Το μυστικό για να κάνεις λιγότερα λάθη, είναι να είσαι υπομονετικός και ταπεινός. Όταν είσαι έτοιμος, ο σωστός δρόμος θα εμφανιστεί μπροστά σου. Τότε είναι η στιγμή που θα σου αποκαλυφθούν οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου με βάση τα βιώματα σου, έτσι ώστε να ζεις μία ενσυνείδητηζωή προς όφελος όλης της κοινωνίας. Δεν θα αντιλαμβάνεσαι πλέον τότε, την ζωή ως βίωμα μόνο, αλλά ως δώρο, το οποίο θα σου επιτρέψει να δημιουργείς υλικά ή πνευματικά έργα, τα οποία θα διαρκέσουν περισσότερο από την μικρή χωροχρονικά ύπαρξη σου, ως ένα μικρό δώρο για τις επόμενες γενεές…

ΠΗΓΗ: AWAKEN.GR

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΜΑΓΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ο ΜΑΓΟΣ

-Δάσκαλε, γιατί δεν είμαστε μάγοι;

-Γιατί έτσι σε δίδαξαν να μην είσαι.

Γεννήθηκες μάγος και σε έκαναν άνθρωπο.

Όταν ήσουν παιδί, περνούσες τον πόνο στο χτυπημένο χέρι όχι με φάρμακα, αλλά με ένα φιλί της μαμάς στην πληγή.

Ήξερες τι ήθελες και ποιος είναι ο προορισμός σου, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό δεν βγάζει πολλά λεφτά και δεν είναι για τον γιο του τάδε μπαμπά σου.

Ανακάλυπτες κάθε μέρα τη μαγεία της ζωής σε όλες της τις διαστάσεις της, μέχρι που σου έβαλαν όρια για το τι μπορείς να ανακαλύπτεις.

Ήταν ένα η γύμνια σου με τη φύση, μέχρι που σου έβαλαν την αμαρτία.

Αναπτυσσόσουν με το γέλιο, μέχρι που σε πότισαν με λύπη.

Οι άθλοι σου ήταν καταπληκτικοί σαν παιδί, μέχρι που σου έσπειραν το φόβο.

Ζούσες τη μαγεία, την κάθε στιγμή, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό είναι φαντασία και δεν θα σου χρησιμέψει πουθενά.

πηγη: AWAKEN.GR